The driver of TIR took us to Maribor and that was the worst place that we had to hitchhike from. Nobody wanted to stop, there weren’t too many cars. We were waiting there for 6 hours.
Kierowca TIRa zabrał nas do Mariboru i to było najgorsze miejsce, z którego musieliśmy się wydostać autostopem. Nikt nie chciał się zatrzymać, nie było zbyt wielu samochodów i czekaliśmy tam przez 6 godzin w pełnym słońcu.
aaaaand I was burned after this day. Especially my neck, nose and arms…
After all those hours, we decided to just take anything to Ljubljana, Zagrzeb or anything in Croatia. Two metalheads took us to Ljubljana and they were really cute because they left us at the best place for hitchhikers. They were actually right because we had a car after not even 1 hour. Two guys stopped and said that they are going to Croatia. We just asked if they are stopping somewhere near the sea 😀
That’s how we went to Novigrad and there we catched car to Porec. I definitely can say, that Croatians are driving like crazy 😀 they are talking, texting, looking everywhere and doing many other things while driving, but I have to admit that they are really really kind and helpful.
Po tych wszystkich godzinach postanowiliśmy po prostu wziąć cokolwiek do Lublany, Zagrzebia lub czegokolwiek w Chorwacji. Dwóch metalowców zabrało nas do Lublany i byli naprawdę uroczy, ponieważ zostawili nas w najlepszym miejscu dla autostopowiczów. Mieli rację, ponieważ mieliśmy samochód po niecałej godzinie. Dwaj faceci zatrzymali się i powiedzieli, że jadą do Chorwacji. Zapytałyśmy tylko, czy jadą gdzieś nad morze 😀
Tak pojechaliśmy do Novigradu, gdzie tam złapaliśmy samochód do Porec. Zdecydowanie mogę powiedzieć, że Chorwaci jeżdżą jak szaleni 😀 Rozmawiają, wysyłają SMS-y i wiadomości na FB, rozglądają się wszędzie i robią wiele innych rzeczy podczas jazdy, ale muszę przyznać, że są naprawdę mili i pomocni.
We were super happy about being finally in Croatia 😀
In Porec, we took a bus to Rijeka, because it was impossible to hitchhike in that touristic city.
In Rijeka, we couldn’t find a good place to hitchhike and we had to change it for a few times. Some guy took us near the Krk island and we met there two other polish girls, that were hitchhiking, but not in any race.
We went together to Crikvenica and slept there in a beautiful and really cheap apartment with a view like that :”)
W Rijece nie mogłyśmy znaleźć dobrego miejsca do łapania stopa i musiałyśmy się prznieść kilka razy. Jakiś facet zabrał nas w pobliże wyspy Krk i spotkaliśmy tam dwie inne Polki, które podróżowały autostopem, ale nie w żadnym wyścigu.
Dotarłyśmy razem do Crikvenicy i spałyśmy tam w pięknym i naprawdę tanim apartamencie z takim widokiem: “)
We couldn’t move from there and we were going 5-15km by every car, but the way was amazing because we were moving in Croatia all the time along the coast. There weren’t too many cars, maybe one car for every 5-10 minutes and most of them didn’t want to take us. Finally, two cute german guys took us to Zadar.
Nie mogliśmy się stamtąd ruszyć i jechaliśmy każdym autem po 5-15 km, ale droga była niesamowita, ponieważ przez cały czas poruszaliśmy się w Chorwacji wzdłuż wybrzeża. Nie było zbyt wielu samochodów, może jeden samochód na każde 5-10 minut, a większość z nich nie chciała nas zabrać. W końcu dwóch uroczych Niemców zabrało nas do Zadaru.
Near Zadar we catched another TIR, straight to Split. It was such a relief after many hours of travelling, to be that close to our destination.
W pobliżu Zadaru złapaliśmy kolejny TIR, prosto do Splitu. To była taka ulga po wielu godzinach podróży, aby być tak blisko naszego celu.
Lights of Split!
We reached our destination after 110 hours of travelling. Probably we could do it faster, but we wanted to see as mush as possible and we weren’t in a hurry 🙂
Dotarliśmy do celu po 110 godzinach podróży. Prawdopodobnie moglibyśmy to zrobić szybciej, ale chcieliśmy zobaczyć jak najwięcej i nie spieszyliśmy się 🙂
not so girly adventure 